Þessi vefur safnar engum kökum.
Trúnaðarskylda:
Sálfræðingi ber að gæta þagmælsku um þau atriði sem hann fær vitneskju um í starfi sínu. Þagnarskylda sálfræðings hefur þó tilteknar takmarkanir sem gerð er grein fyrir hér að neðan. Eigi þessar undantekningar ekki við, mun sálfræðingur ekki láta af hendi upplýsingar um þig við þriðja aðila nema skriflegt leyfi þitt liggi fyrir. Komi fram aðstæður þar sem takmarkanir á trúnaðarskyldu eiga við, og sálfræðingi ber að veita upplýsingar til þriðja aðila, verður þér tilkynnt hvaða ástæður liggja til grundvallar, hvaða upplýsingar verði látnar af hendi og til hverra. Í neyðartilvikum er þó oft ekki kostur á að tilkynna slíkt fyrirfram.
Takmarkanir á trúnaðarskyldu eru:
A: Ef sálfræðingur hefur ástæðu til að ætla að yfirvofandi hætta sé á að skjólstæðingur skaði sig, má sálfræðingur rjúfa trúnað í þeim tilgangi að tryggja öryggi hans eins og kostur er.
B: Ef sálfræðingur hefur rökstudda ástæðu til að ætla að skjólstæðingur muni skaða aðra manneskju, ber sálfræðingi að láta af hendi upplýsingar um þá ógn sem að viðkomandi steðjar. Í tilvikum sem þessum er að öllu jöfnu um að ræða tilkynningu til þess aðila sem talinn er i hættu og lögreglu.
C: Hafi sálfræðingur grun um að barn (einstaklingur undir 18 ára aldri) búi við óviðunandi uppeldisskilyrði, verði fyrir áreitni eða ofbeldi eða að barnið sjálft stofni heilsu sinni og þroska í alvarlega hættu, er sálfræðingi skylt að gera barnaverndarnefnd viðkomandi sveitafélags viðvart. Hafi barnaverndarnefnd tekið ákvörðun um könnun máls getur sálfræðingi verið skylt að láta í té upplýsingar um barn eða foreldra sem eiga hlut að máli.
D: Barn, (einstaklingur undir 18 ára aldri) á rétt á trúnaðarsambandi við sálfræðing. Þessi réttur takmarkast þó af tilkynningaskyldu barnaverndarlaga (sbr. lið C hér að ofan). Réttur á trúnaðarsambandi takmarkast einnig af forsjá foreldra (eða annarra forsjáraðila) þegar kemur að alvarlegum atvikum og/eða þegar grípa þarf til formlegra athugana eða rannsókna á barni.
E: Dómari getur úrskurðað að sálfræðingur láti af hendi persónuupplýsingar sem vitni ef slíkur vitnisburður er nauðsynlegur til varnar sakborningi. Einnig ber sálfræðingi að vitna um atriði ef um er að ræða afbrot sem varða minnst tveggja ára fangelsi.